Saturday, February 24, 2007
aNd i wiLL LuRvE yOu oLwEiz
waw. a word to describe this undescribable feeling. waw.
i just finished watching ISWAK on 2 and on my beloved portadvd. grabeh, (haha di nakayanang mag-english), at ewan ko ah, pero kakaiba un feeling pagkatapos kong mapanood un. actually naiinis pa nga ako nun eh, pano kasi, napapansin ko, un mga third party na lalaki lagi nlng kawawa. db? buti sna kung mga evul antagonists cla eh, kso hnde! sila un nagmmhal sa bidang babae through odds and pains, pero sa huli, sila padin ang talo. hnde ba un nkkalungkot? cnung bbae ang di mgkkgusto sa lalakeng mbaet, mpgmhal, sweet, mtyaga, and not to mention, gwapo. cnu?? i mean, its hypocricy. (uh, tama b un?) di nga, di ba? parang ang unfair lang nmn. gusto ko n ngang pmasok s tv at sugurin na cna jini at janel, pero psalamt cla, mgaling akong mangontrol ng galit. *sbay sapak sa ktbe*
pero pgktapos ng realization na "mas mabute ng mpunta sila sa mas deserving s knila" tulad ko nlng *ehem* naging masaya na din ako para sa mga bida. actually, naging sobrang msaya ako para sa mga bida! ang ganda kc nung ending eh. nakakatawa na nakakaiyak din at the same time. nkktawa, kc, nkktwa tlga sya. hahahahaha. naalala ko nnmn. nkakaiyak, kc, tapos na. anu nmng nkkaiyak dun eh alam nmn ng lhat n sooner or later, mge-end ndin un. pero syempre, kht gustuhin mo mang mgend na para happily ever after, meh parte pdin ang nagssbeng "wag kang mttpos siyeeet di ko pa neenjoy ang climax!!!" at gnun nga ang nramdaman ko kanina, kulang na lang bulatlatin ko un dvd at hnapin kung meh mga scenes pa. kaso nerealize ko, muka pla akong tanga, kaya wag n lang.
sumagi nadin sa isipan ko minsan na sana ako na lang cna jini, o janel. un tipong kahit ang hirap at ang pangit mo, ggwa ng paraan ang destiny para magkatuluyan kayo ng isang gwapo at mayamang lalake. kahit pa na "u and me against the galaxy" ang drama. minsan nga nttanong ko srili ko kung nangyyare ba tlga ang mga gnyan sa tunay na buhay? alam kong nangyayare ang "u and me against the galaxy", pero nangyyare ba n ang isang royal family eh ppyag na mgpksal ang nagiisang crown prince nila sa isang mhrap n bbae? at ang isang 200 IQ sa talinong lalake magkkgusto sa isang bbaeng -200 ang IQ? san ka n b mkakakita ng gnun? s tv n lng cguro. pero di ba, nkk-inspire maging bobo at mahirap kasi karamihan ng mga bbaeng nppnuod natin sa tv ay gnun. umaasa din tayo n ggwa ang destiny ng praan mktuluyan mo lang c prince charles o si einstein. how pathetic, pero yan ang realidad na hatid saten ng mga asianovelas.
-----
waw tlga. andito nnmn ang kakaibang pkramdam.
kapag cnabe mo bng 'crush' sa context ng mga pilipino eh 'love' un? wala lang, naisip ko lang bgla. kc pag cnbe mong crush kita, ang iniisip agad ng ibang tao eh balak mo n clang kidnapin at ikulong sa srili mong kwarto forever. at bakit parang ang big deal pag cnabe mong "di ko na sya crush"? un tipong titignan k ng pinagsbihan mo nun with the funny expression at sbay babanatan ka nya ng "wehdinga?" sabay lakad palayo sau. at kelangan mo pang iinsist na di mo n tlga sya crux. kulang nlng eh lumuhod k at lumuha ng dugo paniwalaan ka lang. gnyan kc ako nun gradeskul ako. para kc sken, ang 'crush' e pra lang pangsabay s uso. alam mo un, kc halos lhat ng tao sa paligid mo meh crush tapos ikaw wala, ang psycho kya nun. kaya mppilitan kang ituro ang any random person n mppdaan s hrapan mo atska mo ssbihing crush mo sya khit n first time mo plng sya mkita. ganun uli ako nun.
pero ngaun, mukang iba n ang lahat. di ka mpplitang mgturo ng random person kundi mppilitan kang wag mag-k-crush sa pogi nyong kaklase kundi gulo ang aabutin ng buhay mo. (nagegets mo b?) ah basta, inshort, tungkol to keh kalabteam. huhu, ayaw ko n mgkcrush s knya. ayaw na, I QUIT n nga eh. pero s t'wing napapalingon ako s knya, bigla akong npp-second thought. un tipong sa pusoy dos, iniisip mo kung tamang oras na ba para ibaba ang dos mo o mamaya pa. aun, parang gnun ang feeling. ang saklap nun, kc kaklase mo sya. ibig sbihin mttempt at mttempt kang mg-HOLD ON. kahit n ayaw mo na. db? db oyie?? panu ka mg-a-i quit kong maya't maya bigla ka nyang kkauspin n parang meh relasyon kau? o kaya ggwa sya ng nkktwang stunt sa hrap mo n ttwanan mo nmn, at mgpapalimot sa'yo ng mga ktagang "i quit". basta, gusto mo na, pero parang cnsabe nya na ayaw pa nya. oha, parang meh relasyon lang ah. pero di nga, torture un. lalo pa't nakikita mong meh kalandian syang iba. torture un. TORTURE. kaya maiisip mo lng uli mg- "i quit". pero makikita mo lng sya. mgho- "hold on" k uli. and so on and so forth. hnggang s mpgod k nlng at imbes n "i quit" ang msbe mo, "i give up" na. nakakalungkot nuh? sana pala di mo nlng cla naging crush. sana pla nakontento k nlng sa kmuka ni dagul, o ni bentong, o ni bakekang. baka masaya pa lablyf mo ngaun.
Labels: u and me against the galaxy
isinulat ni Writing Writer noong
2:48 PM
Sunday, February 11, 2007
a lonely night
-Kwentong Barbero-
Pangalawang entry sa journal kong ito. Ika-10 ng Pebrero, 2007, Sabado, umuwi ako sa tunay kong tahanan, sa Antipolo para bumisita sa isang kaibigan na malapit nang umalis papuntang States. Kasama ko dito ang mga walang kasawa-sawa kong kaibigan na sin Oyie at Danica. Ang usapan, 11 AM. 12:30 na, di pa din kame nakakaalis sa isang suking computer shop na matatagpuan sa harap ng Antipolo Cathedral (bumaba ka lang ng konti at presto! Matatagpuan mo na ang 3 branch ng Iconics na magkakatabi). Di namin alam kung bakit late si Danica, sya yata ang pupunta sa States. Pagdating nya, nagdahilan pa:
Danica: Nagmamadali na nga ako eh.
Ako: Sa lagay nagmamadali ka na?
Danica: E kasi walang susi yung nanay ko sa bahay.
Oyie: Kaya nga na-imbento ang duplicate eh.
Danica: Na-bobo nga ng konti, nakalimutan nyang dalhin. Tapos natatakot pa’kong iwan yung susi namin sa ilalim ng halaman, meh mama kasing nakatambay sa harapan ng bahay namin, baka kunin yung susi at mapagkamalang bahay nya yung bahay namin.
Pagkatapos ng mahabang paliwanagan, nagkasundo kaming bumili ng cake sa Goldilocks para meh panregalo kami kay Yhana. *ang totoo nyan, kami lang ang kakain nun* Tapos, naglakad kami sa sakayan ng FX papuntang Taytay, at VROOM! Nakarating kami sa destinasyon namin in no time. Pagdating namin sa bahay nila Yhana, di kami makapaniwala sa aming nadatnan. Si Allan, ang hari ng mga jinx, ay nasa taas, naglalaro ng PS.
Ako: Nakow! Patay! Mamalasin na tayo nyan!
Oyie: Anong ginagawa nun dito?
Danica: Pauwiin mo na nga!
Pagpasok namin sa kwarto, isang nakakasilaw na ngiti ang biglang sumalubong sa’men. Yung tipong kakailanganin mo ng shades, wag ka lang mabulag sa ngiti nya. Hay, kung minamalas ka nga naman.
------
Habang nagkakalkal kami ng gamit na pwedeng maiuwi (haha mga parasite!), bigla namang dumating ang isa pang kaklase at kaibigan na si Rucelle. Hindi sya masyadong green dahil green ang shirt nya, hikaw nya, nail polish nya, pati bracelet at medyas, green din yata. Mabuti na lang di uso ang kalabaw sa’men, kundi baka di na sya nakarating ng buo.
After some time of rummaging trough our friend’s belongings, she suddenly pops her head on the door and started telling us that lunch is ready. *hmm, ang peborit part ng lahat* Pagbaba namin, nagtatawanan pa kami kasi dun sa kuya ni Yhana, si Tan (na pogi pero mejo masungit). Pagdating sa salas, WOAH, nandun lang naman sya at naka-slouch sa sofa (at obviously kilala nya kung sino tinatawanan namin). Mabuti na lang dumating si Yhana na may hawak na mga cards. Lumabas kami para maglaro ng tong-its at pusoy-dos. Unang round, tong-its. Nag-tie kami ni Danica kaya walang panalo. Pangalawa, pusoy-dos, panalo ako, talo si Rucelle. Third game, panalo uli ako, talo si Oyie. At nung last game, di ko maalala kung sino ang natalo, basta ang alam ko, panalo pa din ako. Nyahaaha!
Pagtapos ng game, tinawag na uli kami para kumain. Pero this time, totohanan na! E ano pa nga ba aasahan nyo, edi kumain kami ng kumain. Eat-ol-you can, meh libreng dessert pa! tapos panay pa tawa namin, ewan ko pero gusto lang naming maging masaya sa araw na yun.
-----
Masaya talaga mag-PS lalo na pag di ka marunong. Pindot ka lang ng pindot, basta kahit ano, at in no time, makaka-create ka ng sarili mong combo. Yun ang pampalakas ng metabolism namin pagkatapos kumain: SmackDown vs. RAW. Dapat 3 lang kami nila Oyie na maglalaro, kaso pinasali namin si Allan, di dahil trip lang namin, kundi dahil sa isang maitim na balakin. 3-on-1 handicapped match. Danica, Oyie, Ako laban sa hari ng jinx na si Allan.
Allan: Grabeh kayo, gustong-gusto nyo talaga akong mabugbog. Papakitaan ko kayo, makita nyo…
Ako: Masaya yun Allan.
Danica: Buti nga di namin isinasabuhay Allan eh.
Allan: Oo na, oo na.
Maya-maya pa, lahat kami ay high na high na sa paglalaro ng PS.
Ako: Ay potah! Ba’t ako tinitira mo??
Danica: Sorry, nakaharang ka kasi eh.
Ako: Isa-isa lang kasi.
Oyie: Oi Allan, umakyat ka ng ring duwag!
Ako: Potah ayaw tumaas, sige ako na lang bababa.
Allan: (secretly passing the controller to Xis) Xis, ipagtanggol mo ang character mo!
Danica: Ay, ay, gusto yata nilang makatotohanan na lang ang laban!
Allan: (laughs nervously)
At sobrang maya-maya pa, kung saan ang aming mga thumb ay di na maigalaw sa sobrang pagpipindot...
Danica: Tae magpatalo ka na!
Ako: (pinipindot ang circle, square at L1 simultaneously) (nakatunganga lang sa screen)
Allan: (natatawa sa expression ko) Hala si Jasmine talagang tutok na tutok sa screen!
Ako: H-huh?
Allan: Wala. (sabay tawa)
Danica: Wah na-smack down ako ni Jasmen!
Ako: (“weh-di-nga?” expression)
Danica: Pa’no ba yung sunud-sunod kang ihahampas, ha Jasmine?
Ako: (shrug) Ewan. (nakatutok padin ang main attention sa screen)
Oyie: (chuckles) Kanina mo pa nga yun ginagawa eh.
Ako: (pindot lang ng pindot)
Danica: Ayan napi-pin-down ko na!!!
Ako: (pindot lang ng pindot)
Danica: Yay! Panalo ako!!! Hahahahahaha!
Ako: (sigh of defeat) Ang sakit na ng daliri ko. *palusot, haha*
Xis: Ibang laro naman.
-----
5:30 ng hapon, ang bilin ng aking ama, dapat 4 uwi na ako. Pero dahil mas importante ang wrestling sa araw na yun, di ko sinunod ang utos. Pero dahil takot ako sa tatay ko, naisipan ko na ding magyayang umuwi.
Sa daan palabas ng Ridge Mont…
Ako: Allan penge na ng 50!
Allan: Ano ba ako, banko?
Oyie: Muka ka namang bank manager eh.
Ako: (sipsip mode) Oo nga naman Allan, anlaki na ng pinagbago mo. Biruin mo dati, muka ka lang janitor sa isang banko pero ngayon, kita mo naman, muka ka ng manager!
Lahat: (tumawa)
Allan: (pinisil ako sa pisngi) Naiinis na ako sa’yo a.
Ako: Ows? Di halata.
Lahat: (tawanan uli)
Allan: (akmang pipisilin uli ako sa pisngi)
Ako: (umilag) Allan, lagi ka na lang masaya. Ibahagi mo naman sa’men ang konting kasiyahan mo!
Lahat: (tawanan)
Allan: Naiinis na talaga ako.
Ako: Bigyan mo ako ng 50, pramis titigilan na kita!
Allan: Wala nga akong pera!
Ako: (sabay hampas sa likod) E ba’t sabi mo kanina bibigyan mo ako ng 50??
Allan: Aray!
Ako: Tsk, bahala ka. Di mo na ako kaibigan. (tumahimik)
Allan: Uy Jasmin sorry na, sa susunod na lang, wala akong pera.
Ako: (tahimik lang)
Allan: Uy Jasmin…
Ako: (pumara ng FX) Babye Danica, babye Oyie, babye Rucelle! (sabay pasok ng FX)
-End of Story-
A lonely night. Bakit yun ang title ko sa entry na to? Dahil ba lovapalooza day ngayon at wala akong ka-lovapalooza? Hinde. Syempre hinde. A lonely night kasi napaka-lonely ng gabing to. Ngayon pa lang nagkaka-epekto ang tranquilizer na ininom ko. Ngayon ko pa lang nare-realize, aalis nanaman ang isa sa’men. Ngayon pa lang ako nalulungkot. Ba’t kaya sila umaalis? Oo nga’t maganda buhay dun sa States, pero masaya din naman dito sa Pilipinas di ba? Nauubos na kami isa-isa. Baka di ko namamalayan, biglang dumating ang araw na mag-isa na lang akong naiwang nabubulok dito sa Pilipinas. Wag naman sana akong mabulok. Eniwei, pansin ko lang, ang haba netong entry na to. Sinadya ko talagang i-detalye ang mga nangyare para di ko yun makalimutan. Pansin ko sobrang saya namin sa araw na yan. Gusto lang namin sigurong maging masaya, kasi, parang yun na yung last naming pagkikita nila Yhana. Sana naman hinde. Sana etong ala-alang to eh baunin nya sa pagpunta nya sa States, at alalahanin nyang meh babalikan sya dito sa Pinas. Huhu, anlungkot.
-----
Yhana: Jang2, salamat sa pagbisita nyo ngayong araw na to ah! Sobrang masaya ako ngayong araw na to, salamat uli!
-----
isinulat ni Writing Writer noong
3:36 PM
Saturday, February 03, 2007
nAgmumuLto
sa halos 4 na buwan kong pagba-blog, sa halos 10 kong entry, sa dinami-dami ng nbasa kong entry ng mga k-blogs, ngayon ko lang napansin, pwede ka palang maglabas ng samu't saring emosyon na iyong nrrmdaman. ang akala ko kasi ang mga gnung klase e pang-diary lang. eniwei, para kasing ang korny kung puro n lng k-emosyonan ang mssulat d2, bhala na, bhala n ang mga kamay kong mgtype ng kakornihan.
ayoko sa mga taong walang isang salita. pwede mu n clang twaging "sinungaling" pero mas preferred kong gamitin ang term na "barbero". pero nakapagtatakang meh isa akong kbgan, na walang isang salita. in short barbero. itago na lang natin sya sa pangalang "bert". si bert ay naging kbgan ko 2years ago. di sinasadjang nagkausap kme. di ko nmn aakalaing mggng cmula n un ng pggng ulirang u2u2 ko. ako nmn kc eh, pinansin ko pa kc xa! e di nmn nagpppansin! nku! abnormal lng tlga ako. naging klows kme, laging nag-uusap sa skul, sa txt, sa frndster..etc. nagkasabihan ng mga pangarap, ambisyon, kwento ng buhay, sikreto at pti ndin ang mga "dirty-little-secrets" na bwal ng sbhin. (wag ng pilitin!) napakopya ko na sya, natulungang manligaw, nabgyan ng advice at.. bsta, nkalimutan ko na. nag-away na din kme sa mga maliit at malalaking bagay. minsan nading nsubok ang aming "pgkkbgan" ng meh komplikasyong nanyare nung end of the skulyear, di kme nagpansinan, di man lng kme nag-usap nun, pero pg-uwi ko sa bhay, meh ndatnan akong txt, ang sbe: "iyakin ka din pla eh." un simpleng un lng, aus n ang lhat. parang magic nuh? wala man lang sorry o psenxa o bati na tayo, xmpre, mbaet ako eh. aus na. aus na ang lahat. not. wrong. mali. erase erase. di pla aus. mistake.
nung last year n nmen s hayskul, dpat mgkaklase kme eh. pero nalipat xa sa ibang section. kc nmn c sister, kng anu-anu gus2ng gawin! boss yata. boss cguro. cmula nun, sbrang konti nlng ang mga oras na nagkkausap kme. tuwing recess nlng. nung mga 1st 4-5 mos, prang ok pa. nafi-feel mu parin ang sense of belongingness (theology ba to?!) s kanya. kht di n kme mxadong nag-uusap, mrrmdaman mo prin un bond. (ay tae, nkk-amuy ako ng pgkaen! nagmumulto ang ricecapades adobo!) hnggang sa pgdaan ng panahon (ang deep.. nhukay mo?) aun, nagfe-fade away n un sense of belongingnes. nrrmdaman mo ng nwwala xa. hnggang sa tuldok na lang ang mkkta mo. tapus na. end. owari.
ngayon ko lang na-realize, npka-one-sided pla ng pgkkbgang un. ako lng nkknig, ako lng nagbbgay ng payo. ako lng ang naglolod pra mtwagan xa, ako lng nag-aaral pra mpkopya xa, ako lng umiisip ng praan pra mpalapit sya s bbaeng nililigawan nya, ako pa ang nging spy nya! ako lng gmgwa ng praan pra di mtuldukan ang pgkkbgan n to. ako lang. ako. wla ng iba. sya? wla. anu bng gnwa nya? magsosori tpus meh ksunod na palusot, n mhhalata mo agad n isa nnmn s mga kwentong kbarberohan nya. chocolate lng na hinihingi ko, knuha p un kalahati! un bbuy n pnpbili ko last year hnggng ngaun pending pdin! un pramis nya na mgssbay kme, aba, end n ng skulyear hngang ngaun d parin nanyyare un. buti p ang cowgrl nyang kbgan cnsbyan nya. mbute p cla gnwan nya ng pabor. mbute p cla. sna cla nlng ako! huhuhu nkkaiyak un ah! huhuhu.
akala ko tlga mggng bespren ko sya 4ever and ever. alam kong png-gradeskul lng un, pero msma bng umasa k n meh bespren kng llake 4ever nd ever? di nmn d ba. akala ko lng pla un. ako lng pla nag-iisip nun. akala ko kc ituturing nya kong bespren nya 4ever and ever. hay nku, ASA. asa p tlga. kaya cguro sbrang konti lng tlga ng mga kbgan kong lalake. kc halos lhat, leechers. and i dont want to elaborate on that. maaalala ko lng nnmn ang nanyare nun 2nd yr. stop! ayaw n! *sigh* naiintindihan ko nmn kung mkktagpo xa ng bagong mga besprens eh. ok, aminan na, xmpre maje-jeli k dn nu! pero di mu nmn dpat diktahan un tao kung cnu ang gus2 nyang gawing bespren db? pero sna lang, khit meh bago n syang kbgan, wag nmn sna nyang kalimutan na kbgan nya din ako. *chocke* kht ppnu alalahanin nyang mdame ndin akong gnwa para s knya. *chocke* (huhu, its killing me pouring my heart out publicly! huhu.)
sbe nya "bestfriend" nya daw ako. kc daw ako lng daw nkkalam ng halos lhat 2ngkol s knya. pwes ako, binabawi ko na. di n kita bespren. di na ako tutupad. wala na akong isang salita.
"ngunit ngayon
kay bilis maglaho ng kahapon
sana'y huwag kalimutan ang ating mga pinagsamahan
at kung sakaling gipitin ay laging iisipin
na minsan tayo ay naging
tunay na magkaibigan"
-eraserheads (minsan)
PS: sana di to mabasa ni bert, kundi, lagot! haha.
PPS: note: iba tlga nagagawa ng wowowee korniks, mpp-korni ka sa sarap!
isinulat ni Writing Writer noong
3:49 PM
